Hieronder een fragment van een briefje van Rinske Bruinsma
aan haar zoon Wijnzen die als officier beëdigd zou worden.
Een kopie uit het poezie-album van dochter Jikke
Rinske met haar broers en zussen,
de kinderen van Wijnsen Siebrens Bruinsma en Augertje Jansma
Van L naar R Dirk (1886), Sijbren (1874), Rinske (1890), Wybren (1873), Jantje (1879), Jikke (1878)
De zussen Bruinsma kwamen regelmatig samen.
Hier een foto van zo'n samenzijn, waar vlnr gezien
schoonzus, Jantje, Jikke, schoonzus, Rinske.
Voor de gezinsfoto's van Otto Brik en Rinske Bruinsma
zie op de pagina van Otto Brik (1890-1953)
Rinske Bruinsma met Rinske Ina (Rina) Wiersma in Bolsward
Renske Tigchelaar (1955, dochter van Tine Brik en Douwe Tigchelaar)
weet van beppe Rinske nog het volgende te vertellen:
"Ik kan mij herinneren dat Dita eens logeerde in Arum en wij samen bij Beppe Rinske waren die altijd smakelijk kon lachen. De vrouwelijke Brikken zijn allemaal wat "buikig" wat Dita deed opmerken dat Beppe haar buik wel een huppelende rollade leek, waarna Beppe Rinske nog veel harder moest lachen.
Beppe Rinske was in onze jeugd al heel vergeetachtig en Klaas en ik vonden dit op 1 april altijd wel mooi, want Beppe kon je op een ochtend wel 3x voor de gek houden op die datum.
Beppe Rinske woonde toen nog zelfstandig in Arum, maar geregeld moest ik wel dingen voor haar doen. Als het op zondagochtend glad was, werd ik naar Beppe gestuurd om te zeggen dat zij de "hoge schoenen" die stroef waren, aan moest doen naar de kerk omdat de klinkers die overal lagen, hier en daar dan extra glad waren. Dit hebben wij ook een keer zo gezegd op een zondag 1 april terwijl het prachtig weer was. Beppe was vlak bij de Kerk toen wij riepen "1 april". Ze kon niet meer tijdig naar huis om de schoenen om te wisselen en heeft dus met de "hoge schoenen" aan in de kerk gezeten.
Op zaterdagmiddag ging ik altijd met een steelpannetje snert naar Beppe, want dit was haar vaste zondagskost.
In heb op de site ook een stukje gelezen over haar migraine. Als kind ging ik 1x in de week naar Zoodsma die ook een drogisterij bij de winkel had. Ik moest altijd Chefarine 4 en Rode Kruis poeders halen en dan gelijk meerdere doosjes. Hier leefde zij op, maar ondanks dat ze vaak migraine had, kan ik mij haar niet anders herinneren dan als heel blijmoedig."
Op oudere leeftijd verhuist Rinske naar rusthuis Elim in Bolsward,
waar meerdere familieleden verblijven.
Om een indruk te krijgen van de sfeer en activiteiten in Elim,
zie de samenvatting van dagboekjes die onze andere
"beppe Hylpen" daar een aantal jaren bijhield.
Ook Rinske ("beppe Arum") wordt erin genoemd.
